همه چیز گفتنی نیست

بیدار شدم و خوابی که دیده بودم را به خاطر می آوردم

دریا بود و زیبایی

پیر زنی را دیدم حجره ای داشت ،دعا می خواند 

صدایم زد پارچه ای ابریشمین زربافت سبز رنگ روی سر و شانه هایش انداخت 

دستانم را گرفت 

چیزهایی می گفت

من طمع این روزها را خوب میدانم

چه قدر من از نوشتن دور شده ام؟

با تو برای تو می نویسم